در این مقاله، راس برهم کنشی لپتون بارداری را در مرتبه تک حلقه در فضازمان ناجابه جایی نوشته ایم و نشان داده ایم در مرتبه اول ناجابه جایی، تصحیحی از پارامتر ناجابه جایی به ضریب گشتاور مغناطیسی آن (فاکتور g) وارد می شود. سپس، با مقایسه اختلاف مقدار آزمایشگاهی و مقدار نظری فاکتور g برای الکترون و میون، با این تصحیح، حد جدیدی برای پارامتر ناجابه جایی فضازمان پیدا کرده ایم.

نظریه میدان ناجابه جایی به عنوان یک نظریه شامل نقض تقارن لورنتس، با دو رهیافت متفاوت ساخته می شود. در رهیافت اول میدان های معمولی با میدان های ناجابه جایی یکسان بوده و در مقابل از گروه های تقارنی بزرگتری استفاده می شود. به عنوان نمونه در مدل استاندارد، گروه تقارنی بزرگتر U (3)×U (2)×U (1) به جای گروه تقارنی SU (3)×SU (2)×U (1) به کار برده می شود. در رهیافت دوم گروه تقارنی همان گروه تقارنی معمول مدل استاندارد می باشد ولی میدان ها بر اساس نگاشت سایبرگ - ویتن نوشته می شوند. در این مقاله قصد داریم ارتباط بین ضرایب نقض لورنتس را با پارامتر ناجابه جایی در رهیافت اول به دست آوریم و نتایج آن را با آنچه در رویکرد دوم به دست آمده است، مقایسه کنیم. در پایان از طریق نتایج آزمایشگاهی به دست آمده از ضرایب نقض لورنتس، حدی از مقیاس ناجابه جایی را به دست می آوریم.

در چارچوب مکانیک کوانتومی و بر پایة هندسة ناجابه جایی در فضا– زمان مینکوفسکی، رابطة ناجابه جایی مختصات را به فضا– زمانی غیر از فضا– زمان مینکوفسکی تعمیم می دهیم. در این مقاله، با استناد به اختیار در وارد کردن عملگر واحد در حوزة کوانتومی، از عملگر انتقال بهره برده و از آن عملگر ستاره ی وایل- مویال را استخراج می کنیم. سپس این عملگر را برای یک فضا- زمان عموی تر گسترش می دهیم و با استفاده از تعمیم یافتة عملگر ستارة وایل– مویال و اعمال آن بین مختصات تا مرتبة اول از پارامتر انتقال، رابة ناجابه جایی هندسی را در یک خمینة عمومی پیدا می کنیم. از اصلی ترین مفاهیم استفاده شده در این مقاله، هم ارزی موضعی خمینة شبه ریمانی با فضا- زمان مینکوفسکی است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این مقاله، نابودی ماده تاریک نرده ای تکتایی به ذرات مدل استاندارد را در فضای ناجابه جایی مورد بررسی قرار می دهیم. در دهه های اخیر، نامزد های بسیاری برای ماده تاریک پیشنهاد شده اند اما هنوز اطلاعات ما از طبیعت ماده تاریک محدود است. نامزد های ذره ایی از قبیل نرده ای، فرمیون، بوزون پیمانه ایی و غیره وجود دارد که هیچکدام تاکنون نه رد شده اند و نه مورد تأیید قرار گرفته اند. برخی مدل های پیچیده شامل پارامترهای زیادی هستند که باید تعیین شوند. در این بین، مدل ماده تاریک نرده ای تکتایی ساده ترین مدل است که تنها شامل دو پارامتر آزاد است که باید تعیین شوند. در این مقاله، ماده تاریک نرده ای تکتایی را در فضای ناجابه جایی مطالعه کرده، برای یافتن جفت شدگی بین هیگز و ماده تاریک نرده ای در فضا-زمان ناجابه جایی لاگرانژی را نوشته و سطح مقطع نابودی زوج ماده تاریک نرده ای به ذرات مدل استاندارد را محاسبه می کنیم. لازم به ذکر است که در فضا-زمان ناجابه جایی یک جفت شدگی بیشتر برای توضیح نابودی ماده تاریک به ذرات مدل استاندارد وجود دارد. با استفاده از قید متوسط گرمایی سطح مقطع نابودی ضربدر سرعت، فضای پارامتری را مورد ارزیابی قرار می دهیم. این اولین تحقیق درباره واپاشی ماده تاریک به ذرات مدل استاندارد از طریق کانال هیگز در فضای ناجابه جایی است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

چندین روش به منظور برآورد تابع چگالی احتمال وجود دارد. از سوی دیگر، در نظریه مجموعه های فازی یکی از روش های ساختن تابع عضویت بر پایه ی مجموعه داده، روش مبتنی بر تابع چگالی احتمال است. با توجه به روش های متداول در برآورد تابع چگالی، این مسئله می تواند به محاسبه انواع تابع عضویت بر پایه یک مجموعه داده منجر شود. در این مقاله، برخی از این روش ها بیان و با مثال عددی تشریح می شوند.

ابتدا نابودی ماده تاریک تک تایه را به زوج فرمیون های باردار و زوج ± W، تا مرتبه اول پارامتر ناجابه جایی در مدل اختلالی مورد بررسی قرار می دهیم. نتایج ما با نتایجی که قبلاً گزارش شده اند، تفاوت دارد. سپس مسئله را به صورت دقیق θ-exact در فضا-زمان ناجابه جایی و در مدل غیر اختلالی فرمول بندی نموده، محاسبات مربوطه را به طور دقیق انجام می دهیم.

در این مقاله نوسانگرهای کلاین - گوردن و دیراک را در فضای ناجابه جایی تحت میدان مغناطیسی ثابت بررسی می کنیم و نشان می دهیم که به ازای میدان مغناطیسی خاصی شکل این نوسانگرها در فضای ناجابه جایی به فضای معمولی نگاشته می شوند.

در فضای نا جا به جا گر برهمکنش موضعی به برهمکنشی غیر موضعی تغییر شکل می یابد. فرمولبندی نظریه میدان کوانتومی امکان بررسی تاثیر یک چنین تغییری را بر روی انرژی یک سیستم فیزیکی به دست می دهد. در این مقاله با به کارگیری فرمولبندی نظریه میدان، جا به جایی انرژی مرتبه اول برای تجمعی از ذرات فرمیونی غیر نسبیتی با برهمکنش موضعی تا تقریب مرتبه دوم از پارامتر نا جا به جایی محاسبه شده است. نتیجه به دست آمده بر کاهش انرژی مرتبه اول سیستم (تا تقریب مرتبه دوم از پارامتر نا جا به جایی) دلالت دارد.